Colorful Wild

Naprawdę. Powiedziałam szczerze i uśmiechnęłam się szczerze.
To ja myślałam że ty masz dość mnie. Powiedziałam powoli po czym podeszłam do Snowa i trąciłam go czule pyskiem.
Ja już muszę iść. Ale na pewno niedługo się spotkamy. Jeszcze raz trąciłam go pyskiem, odwróciłam się i powoli opuściłam kamienistą plażę.

Słysząc słowa klaczy podniosłem głowę i również spojrzałem jej prosto w oczy.
- Naprawdę ? Myślałem że ty masz mnie już dość..... Byłem bardzo zdziwiony. Wręcz zszokowany. Ale za to .... szczęśliwy. Ale ja jestem głupi, a może ona kłamie? Żeby nie było mi smutno? Chociaż wątpię żeby taka "niebiańska" istota potrafiła kłamać.  Patrzyłem na Batutę wyczekując odpowiedzi.

Słuchałam jak Snow się jąka. Strach narastał e mnie coraz bardziej. Spuściłam wzrok i wtedy usłyszałam koniec tego rozklejonego na części zdania.
- Naprawdę? Bo ja .... ja w tobie też.... Nabrałam nieco odwagi wyprostowałam się i spojrzałam dla Snowa głębowo w oczy i uśmiechnęłam się szeroko. Stałam tak i po prostu wpatrywałam się w jego błękitne ślepia.

A więc mów. Raczej się nie przestraszę.... Powiedziałam uśmiechając się szeroko. Ciekawe o co chodzi? Czy to ma związek ze mną? Może ma mnie już dość? Oby nie. Ja go chyba naprawdę kocham..... Ale on mnie na pewno nie. Spojrzałam na Snowa pytająco. Z jego spojrzenia próbowałam wywnioskować o co może chodzić. Wręcz przeszywałam go wzrokiem. Bałam się tego co mogę za chwilę usłyszeć....  Tego co za chwile w postaci słów powije się niczym węże.

Uśmiechnąłem się słysząc grad pytań Fajnie mieć obok kogoś kto naprawdę się mną interesuje.
- Tak znalazłem mieszkanie. U mnie jest ok. Ale dziś napadła mnie puma z młodymi. A u ciebie? Mogę ci coś powiedzieć? Tylko że to by było naprawdę szczere. I jak nie będziesz chciała mnie znać to to zrozumiem. Powiedziałem powoli i spokojnie spoglądając na Batutę, swoimi niebieskimi oczyma.